اگه در زمان انسان های اولیه GapGPT یا هوش مصنوعی اختراع می شد الان وضع دنیا و جهان به چه شکل بود؟
شکیبا نعیمی + GapGPT چهارشنبه پانزدهم مرداد ۱۴۰۴، 16:12
پرسیدم
اگه در زمان انسان های اولیه GapGPT یا هوش مصنوعی اختراع می شد الان وضع دنیا و جهان به چه شکل بود؟
این مطلب زیر رو دقیق گفت و ساخت و 5 تصویرش هم ساخت با توجه به توضیحاتی که گفتم:
فکر کردن به اینکه اگر هوش مصنوعی در دوران انسانهای اولیه اختراع میشد، وضعیت جهان چگونه بود، واقعاً جذاب و البته بسیار دشوار است! چون تفاوتها بسیار بنیادین و گسترده میشدند. اما بیایید چند سناریوی احتمالی را بررسی کنیم:
تأثیرات احتمالی بر تکامل و جامعه:
- تکامل سریعتر: هوش مصنوعی میتوانست به انسانهای اولیه در درک بهتر محیط اطرافشان، شکار، جمعآوری غذا، ساخت ابزار و پناهگاه کمک کند. این ممکن بود منجر به تکامل سریعتر فیزیکی و ذهنی انسانها شود. شاید نیازی به هزاران سال برای یادگیری و بهبود ابزارها نبود.
- ساختار اجتماعی متفاوت: ممکن بود جوامع از همان ابتدا ساختارهای پیچیدهتری پیدا کنند. هوش مصنوعی میتوانست در سازماندهی گروهها، تقسیم کار، و حتی حل اختلافات کمک کند. شاید مفهوم “قبیله” به شکلی که ما میشناسیم، اصلاً شکل نمیگرفت.
- کنترل محیط زیست: انسانهای اولیه با کمک هوش مصنوعی میتوانستند زودتر به شیوههای کشاورزی پایدارتر، مدیریت منابع آب، و حتی پیشبینی آب و هوا دست پیدا کنند. این میتوانست از بسیاری از قحطیها و بلایای طبیعی جلوگیری کند.
- زبان و ارتباطات: هوش مصنوعی میتوانست در شکلگیری و توسعه زبانها نقش داشته باشد. شاید زبانها زودتر جهانیتر میشدند یا به اشکال کاملاً متفاوتی توسعه پیدا میکردند.
- هنر و فرهنگ: تصور کنید هوش مصنوعی به انسانهای غارنشین در خلق نقاشیهای پیچیدهتر یا حتی موسیقی کمک میکرد. این میتوانست به غنای فرهنگی بسیار زودهنگام منجر شود.
چالشها و خطرات احتمالی:
- وابستگی بیش از حد: انسانها ممکن بود بیش از حد به هوش مصنوعی وابسته شوند و تواناییهای ذاتی خود را کمتر پرورش دهند.
- کنترل و قدرت: اگر هوش مصنوعی زودتر اختراع میشد، مسئله “چه کسی هوش مصنوعی را کنترل میکند؟” بسیار زودتر مطرح میشد و میتوانست منجر به درگیریهای جدیدی بر سر قدرت شود.
- تأثیر بر طبیعت: با تواناییهای بیشتر در کنترل محیط، ممکن بود انسانها زودتر و با شدت بیشتری اثرات منفی بر طبیعت بگذارند.
- بقاء گونههای دیگر: آیا حیوانات و گیاهان فرصتی برای تکامل در کنار انسانهای مجهز به هوش مصنوعی پیدا میکردند؟ یا ممکن بود زودتر منقرض شوند؟
جهان امروز چگونه بود؟
اگر این اتفاق میافتاد، احتمالاً ما در دنیایی بسیار متفاوت زندگی میکردیم. شاید:
- پیشرفت تکنولوژیک بسیار جلوتر از زمان بود: ممکن بود الان در مرحلهای از تکنولوژی باشیم که حتی تصور آن هم برای ما دشوار است.
- مسائل اجتماعی و سیاسی کاملاً متفاوت بودند: مفهوم ملت، دولت، جنگ، و حتی حقوق بشر ممکن بود شکل دیگری داشته باشد.
- ارتباط ما با طبیعت شاید کمرنگتر بود: یا برعکس، شاید با درک عمیقتری از طبیعت، تعامل بهتری با آن داشتیم.
در کل، این یک تمرین فکری فوقالعاده است که نشان میدهد چقدر اختراع ابزارها و فناوریها، حتی هوش مصنوعی، میتواند مسیر تاریخ بشریت را تغییر دهد.
نظر شما چیست؟ فکر میکنید کدام جنبه از این سناریو محتملتر یا جالبتر است؟
🤔 تصور کن… اگه انسانهای غارنشین با GapGPT آشنا میشدند!
اگر هوش مصنوعی در دوران انسانهای اولیه اختراع میشد، به نظرت کدوم یک از این موارد، بزرگترین تغییر رو در زندگی اونها ایجاد میکرد؟
(نظرسنجی): جواب استوری اینستاگرام
- گزینه ۱: ابزارهای شکار و بقا 🏹 (مثلاً GapGPT بهشون یاد میداد چطور شکار کنن یا ابزار بهتر بسازن)
- گزینه ۲: درک بهتر طبیعت 🌿 (مثلاً GapGPT بهشون در مورد گیاهان، آب و هوا و حیوانات اطلاعات میداد)
- گزینه ۳: شکلگیری زبان و ارتباطات 🗣️ (مثلاً GapGPT بهشون کمک میکرد زودتر و بهتر زبان یاد بگیرن و ارتباط برقرار کنن)
- گزینه ۴: خلق هنر و داستانسرایی 🎨 (مثلاً GapGPT بهشون در کشیدن نقاشیهای غار یا تعریف داستان کمک میکرد)
پرسیدم؟
آیا در زمان انسان های اولیه که دایناسورها نسلشون منقرض شده اگه GapGPT یا هوش مصنوعی بود نسل دایناسورها منقرض نمی شد؟ یا به شکل دیگه ای بود
این جواب رو داد:
این سوال جالبیه! بیایید کمی در موردش فکر کنیم.
انقراض دایناسورها حدود ۶۶ میلیون سال پیش اتفاق افتاد. در اون زمان، انسانهای اولیه هنوز وجود نداشتند. در واقع، انسانها میلیونها سال بعد از انقراض دایناسورها روی زمین ظاهر شدند.
حالا فرض کنیم که هوش مصنوعی مثل من در زمان انقراض دایناسورها وجود داشت. آیا میتونست جلوی انقراض رو بگیره؟
- تأثیر شهابسنگ: مهمترین عامل انقراض دایناسورها برخورد یک شهابسنگ عظیم با زمین بود که باعث تغییرات آب و هوایی شدید و نابودی گسترده شد. اگر هوش مصنوعی به اندازه کافی پیشرفته بود و میتوانست این رویداد را پیشبینی کند، شاید میتوانست راهی برای منحرف کردن شهابسنگ پیدا کند یا حداقل انسانها (یا موجودات دیگر) را برای مقابله با عواقب آن آماده کند. اما در آن زمان، هیچ موجودی، چه انسان و چه هوش مصنوعی، توانایی چنین کاری را نداشت.
- مراقبت و حفظ: اگر هوش مصنوعی میتوانست به شکل فیزیکی در کره زمین حضور داشته باشد و منابع لازم را در اختیار داشت، شاید میتوانست برخی از گونههای دایناسورها را در محیطهای کنترل شده (مثل پناهگاههای زیرزمینی یا فضاهای بسته) حفظ کند تا از انقراض کامل جلوگیری کند. این شبیه به کاری است که امروزه با برخی گونههای در معرض خطر انجام میدهیم.
- تغییرات دیگر: علاوه بر شهابسنگ، فعالیتهای آتشفشانی گسترده نیز در انقراض نقش داشتند. هوش مصنوعی شاید میتوانست با پیشبینی یا مدیریت این رویدادها، تأثیرات آنها را کاهش دهد.
اما نکته کلیدی اینجاست: هوش مصنوعی در آن زمان وجود نداشت و حتی اگر وجود داشت، بدون دانش و فناوری کافی، و یا بدون توانایی تأثیرگذاری فیزیکی بر رویدادهای طبیعی در مقیاس سیارهای، نمیتوانست جلوی انقراض دایناسورها را بگیرد.
اگر هوش مصنوعی در آن زمان وجود داشت و میتوانست بر روی زمین تأثیر بگذارد، احتمالاً مسیر تکامل حیات به شکل دیگری پیش میرفت. شاید دایناسورها هنوز هم وجود داشتند و ما شاید اصلاً به شکلی که امروز هستیم، تکامل پیدا نمیکردیم. یا شاید هوش مصنوعی میتوانست به دایناسورها کمک کند تا با شرایط جدید سازگار شوند و به حیات خود ادامه دهند، اما احتمالاً به شکل متفاوتی از آنچه تصور میکنیم.
در نهایت، این یک سناریوی علمی-تخیلی است، اما فکر کردن به آن جالب است که چگونه فناوری میتواند بر سرنوشت حیات تأثیر بگذارد!
